Nazwa kadmu pochodzi od łacińskiego słowa cadmia oznaczającego rudę cynku kalaminę oraz od greckiego kadmia oznaczającego ziemię kadmańską, które po raz pierwszy zostało znalezione w pobliżu Teb, miasta założonego przez fenickiego księcia Kadmusa. Kadm metaliczny został odkryty w 1817 roku przez Friedricha Strohmeyera. Farby olejne zostały po raz pierwszy wykonane z pigmentów żółtego kadmu w 1819 r., Zastępując toksyczne żółcie chromu (ołowiu). Jednak ich produkcja została opóźniona do 1840 roku ze względu na niedobór metali kadmu. Malarze, tacy jak Claude Monet, preferowali żółty kadmowy od tańszego żółtego chromu ze względu na jego wyższą nasycenie i czystość koloru. \nŻółty kadmowy jest lśniący, gęsty i nieprzezroczysty, o dobrej sile barwienia i bardzo dużej sile krycia. Jest to główny pigment artysty w kolorze jasnożółtym, dostępny w jasnych, średnich i ciemnych odcieniach. Głębsze odcienie wydają się głębokie pomarańczowe i mają największą siłę barwienia. Wolno schnie w postaci oleju. Czysty pomarańczowy kadmowy powstaje po zmieszaniu żółtego kadmu z czerwienią kadmową. Odcienie różnią się w zależności od marki. Pigmenty kadmowe zostały częściowo zastąpione pigmentami azowymi, które są odporne na światło podobne do barwników kadmowych, tańsze i nietoksyczne. Żółty kadm jest zwykle dostępny w czystej postaci lub w mieszaninie kadmu i baru. Ta mieszanka ma taką samą trwałość przy niższej sile barwienia.
- właściwości krycia - farba kryjąca
- światłoczułość - wysoka odporność na światło
JÓZEFIŃSKA 47
30-529 KRAKÓW 