Odkryty w Berlinie w 1704 roku i wprowadzony na początku XVIII wieku. Prussian Blue to jeden z pierwszych syntetycznych pigmentów nieorganicznych, a także jeden z najbardziej kontrowersyjnych. Wcześniejsze i mniej oczyszczone wersje miały mieszaną reputację; mówi się, że blakną w odcieniach, migrują lub wysysają z kolejnych warstw farby. Jednak współczesne farby nie mają tendencji do blaknięcia, a właściwości migracyjne przypisywane temu kolorowi nie są już zgłaszane. Mógł to być efekt słabej stabilizacji. W każdym razie błękit pruski, podobnie jak alizarin, jest jednym z tych kolorów, które niektórzy malarze uważają za niezbędny. Ma głębokie, atramentowe piękno. Samodzielnie oraz w bardziej skoncentrowanych mieszankach wykazuje lekki połysk brązu.
- właściwości krycia - farba transparentna
- światłoczułość - dobra odporność na światło